پرسش:
مسأله قبول منجی از طرف مسیحیان و شیعیان و چندین دین جهان واضح است، اما آیا سنی‌ها مسلمان نیز به چنین منجی اعتقاد دارند؟
پاسخ:
اعتقاد به مهدی موعود( از عقاید مسلم نزد همه مسلمانان، اعم از شیعه و سنی می باشد. همه مسلمانان برآنند که شخصی که مهدی لقب دارد و با حضرت رسول( همنام است، در آخرالزمان ظهور خواهد کرد، و دین اسلام را رواج داده، جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد. زیرا احادیث متواتری در این باره از پیامبر اکرم( روایت شده است، به گونه ای که کمتر مسأله ای را می توان یافت که احادیث مربوط به آن در این حد از تواتر باشد. و اعتبار حدیث متواتر مورد قبول همه علمای اسلام (شیعه و سنی)، و اعتبار حدیث متواتر خدشه ناپذیر است، و هیچگونه شک و تردید را برنمی تابد. (1) و در این خصوص، از کتابهای معتبر حدیث و تاریخ و علمای اهل سنت، که احادیث مربوط به مهدی موعود را نقل کرده اند، عده ای دیگر از علمای اهل سنت، کتابهای مستقلی در این موضوع تألیف کرده اند. مانند مناقب مهدی، نعت مهدی، الاربعین حدیثاً فی المهدی، از ابونعیم اصفهانی (م 430 هـ ـ ق)؛ والعرف الوردی فی اخبار المهدی، و علامات مهدی، از جلال الدین سیوطی ...
      اما اختلافی که بین شیعه وسنی در خصوص حضرت مهدی وجود دارد این است که :
 وجود امام زمان ( مورد اتفاق همه شیعیان است، ولی اهل سنت در این مورد دو دسته اند :
1- گروهی از آنان که اکثریت را تشکیل می دهند، برآنند که امام زمان فعلاً موجود نیست، و قبل از قیامت به دنیا می آید.
2-  جمعی دیگر دراین مسأله با شیعه هم عقیده اند. (2)
      اختلاف دیگری در مورد امام زمان( ، اینست که از نظر شیعه و عده ای از علمای اهل سنت، آن حضرت از فرزندان امام حسین( است؛ ولی عده ای دیگر از علمای اهل سنت، او را از فرزندان امام حسن( دانسته اند.
     اما شیعیان در خصوص وجود امام زمان( دلایلی دارند، که از جمله آنها شواهد تاریخی بر صحت این مطلب است. گزارشهایی که ولادت آن حضرت و ایام کودکی او را نقل کرده، و از کسانی یاد کرده اند که در منزل امام حسن عسگری(،فرزندش مهدی( را ملاقات نموده اند، در کتابهای شیعه امری مسلم و بدیهی است. و بعضی علمای اهل سنت چون ابن صباغ مالکی، خواجه محمد پارسا، ابن حجر میثمی شافعی، و حافظ سلیمان حنفی، این مسأله را تأیید کرده اند. حافظ سلیمان

      حنفی می‌گوید : "خبر معلوم نزد محققان و موثقان اینست که ولادت قائم( ،‌در شب پانزدهم ماه شعبان سال 255، در شهر سامرا واقع شده است."
      دلیل دیگری که بر وجود امام زمان اقامه شده است، دلیل عقلی است. وآن اینست که آفرینش بدون وجود انسان کامل، تفسیر صحیح و خرد پسندی ندارد، و به منزله کالبد بدون روح است. علاوه بر آن تا وقتی که تکلیف هست، و مکلّفانی هستند که از خطا و اشتباه مصون نیستند، باید امام و پیشوایی معصوم وجود داشته باشد. (3)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منابع و مآخذ :
1. عقاید استدلالی2، علی ربانی گلپایگانی، ص149
2. در این باره به کتاب نجم الثاقب، باب چهارم، رجوع شود.
عقاید استدلالی2، علی ربانی گلپایگانی، ص153ـ151